توضیحات
خون دفیبرینه : ویژگی‌ها، روش تهیه و کاربردها
خون دفیبرینه (Defibrinated Blood) به خونی گفته می‌شود که فیبرین، یکی از پروتئین‌های کلیدی در انعقاد خون، از آن حذف شده است. این نوع خون معمولاً در تحقیقات آزمایشگاهی، محیط‌های کشت میکروبی و برخی کاربردهای پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خون دفیبرینه چیست؟
خون دفیبرینه خونی است که توانایی انعقاد خود را از دست داده است، زیرا فیبرین، که نقش کلیدی در ایجاد لخته خون دارد، از آن حذف شده است. این فرآیند معمولاً به روش‌های مکانیکی یا شیمیایی انجام می‌شود.
تفاوت خون دفیبرینه و پلاسما
- خون کامل: حاوی تمام اجزای خونی از جمله سلول‌ها و پروتئین‌های انعقادی.
- پلاسما: مایع زردرنگ خون که فاقد سلول‌های خونی است اما هنوز حاوی پروتئین‌های انعقادی مانند فیبرینوژن است.
- خون دفیبرینه: مشابه خون کامل است اما فاقد فیبرین بوده و دیگر منعقد نمی‌شود.
روش‌های تهیه خون دفیبرینه
روش مکانیکی
در این روش، خون تازه با یک همزن یا میله شیشه‌ای به مدت چند دقیقه هم زده می‌شود تا رشته‌های فیبرین تشکیل و سپس از خون جدا شوند.
روش شیمیایی
برخی مواد شیمیایی مانند هپارین یا EDTA به خون اضافه می‌شوند تا از انعقاد آن جلوگیری کرده و فیبرین را حذف کنند.
روش سانتریفیوژ
با استفاده از دستگاه سانتریفیوژ، فیبرین و سایر اجزای غیرضروری از خون جدا می‌شوند.
کاربردهای خون دفیبرینه
در تحقیقات زیست‌شناسی و پزشکی
- مطالعه هماتولوژی و خواص خون
- بررسی عملکرد سلول‌های خونی بدون تأثیر فرآیند انعقاد
در میکروب‌شناسی و محیط‌های کشت
- استفاده در محیط‌های کشت باکتریایی مانند آگار خون‌دار برای رشد بهتر برخی میکروارگانیسم‌ها.
در صنایع دارویی
- تهیه فرآورده‌های دارویی و آزمایشگاهی که به خون فاقد فیبرین نیاز دارند.
نتیجه‌گیری
این محصول یک نمونه خونی بدون فیبرین است که در آزمایشگاه‌ها و صنایع مختلف کاربرد دارد. روش‌های مختلفی برای تهیه آن وجود دارد و بسته به نیاز، از روش‌های مکانیکی، شیمیایی یا سانتریفیوژ استفاده می‌شود.
از محصول بافر هم دیدن فرمایید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.